ေမတၲာေ႐စင္မွႀကိဳဆိုပါသည္။

လူ ့အဖြဲ ့အစည္းတခုမွာ အႏၱရာယ္အရွိဆံုးသူေတြကေတာ့ သူငယ္နာမစင္တဲ့ လူႀကီးေတြပဲ ျဖစ္တယ္လို ့ နယူးေယာက္စီးတီးတကၠသုိလ္ရဲ့ ဒႆန ပါေမာကၡဟာရီအိုဗာစထရီ (Harry Overstreet ) က ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ အသက္အရြယ္ႀကီးေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္နဲ ့အသိ ဉာဏ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ကေလးသူငယ္တေယာက္ လိုပဲ ျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြေၾကာင့္ လူ ့ေလာက ဟာ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ ၀ိုင္းေနရတယ္လို ့ ဆိုလိုခ်င္ပံု ရပါတယ္။ သည္လို ကေလးကလား ႏိုင္တဲ့ လူႀကီးေတြအတြက္ အေခၚအေ၀ၚေတြက မနည္းပါဘူး။ က်ပ္မျပည့္္တဲ့သူတဲ့။ အသက္ႀကီးၿပီး အခ်ိန္မစီးသူတဲ့။ မက်က္တက်က္ေပါင္မုန္ ့တဲ့။
.
လူႀကီးေတြက ကေလးသူငယ္ေတြမွာ မရွိႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားေတြကို ပိုင္ဆိုင္ေနပါတယ္။ အျမင္ သာ ဆံုးကေတာ့ ရုပ္ပိုင္ဆိုင္ရာ ခြန္အားပါ။ ကေလးငယ္တေယာက္ စိတ္ဆိုးတဲ့ အခါ ဖ်က္လို ဖ်က္ဆီးလုပ္တတ္သလိုမ်ဳိး လူႀကီးတေယာက္က စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး ဖ်က္ဆီးမယ္ဆိုရင္ ပ်က္စီးမွဳ ပမာဏအတိုင္းအတာဟာ ကေလး သူငယ္က လုပ္တာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုႀကီးမား ပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူငယ္နာ မစင္တဲ့ လူႀကီးေတြဟာ ေလာကအတြက္ အလြန္ အႏၱရာယ္ႀကီး တယ္လို ့ ေျပာေနၾကတာပါ။
.
လူတေယာက္ဟာ အသက္အရြယ္ႀကီးလာတာနဲ ့အမွ် ၾသဇာရွိတဲ့သူ ျဖစ္လာပါတယ္။ မိဘတေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ ဆရာတေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ အလုပ္ရွင္ တေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ အလုပ္သမား ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ အရာရွိ တေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ အႀကီးအကဲ တေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ တစံုတေယာက္ အေပၚမွာေတာ့ ၾသဇာရွိလာတာပါပဲ။ ၾသဇာ မရွိဘူးဆိုတဲ့ လူႀကီးဆိုတာ ရွားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူႀကီး တေယာက္ရဲ့ စိတ္ဓာတ္ဟာ အသက္အရြယ္နဲ ့အညီ ဖြံ ့ၿဖိဳးရင့္က်က္လာျခင္းမရွိဘဲ ကေလးသူငယ္အဆင့္မွာပဲ ရပ္တံ့ေနမယ္ဆိုရင္ သူ ့ၾသဇာေအာက္မွာ ရွိတဲ့သူေတြ ဘယ္ေလာက္ ဆင္းရဲႀကမလဲ။
.
အသက္အရြယ္ႀကီးလာတာနဲ ့အမွ် ပိုင္ဆိုင္မွဳေတြ မ်ားလာပါတယ္။ လက္နက္ အသံုး အေဆာင္ေတြ မ်ားျပားလာသလို မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြ အသင္းအပင္းေတြ မ်ားျပား လာပါတယ္။ လူႀကီးတေယာက္ဟာ လက္နက္ အသံုးအေဆာင္ေတြကို အသံုးျပဳၿပီး သူ ့ရဲ့ စြမ္းအားကို ခ်ဲ ့ထြင္ႏိုင္သလို အသင္းအပင္းအဖြဲ ့အစည္းေတြမွာ ၀င္ေရာက္ျပီး တေယာက္တည္း မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြကို စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ သည္လို စြမ္းအားရွိတဲ့ လူႀကီး တေယာက္က ကေလးသူငယ္စိတ္ဓာတ္ေလာက္နဲ ့ ဦးေဆာင္ေနမယ္ဆိုရင္
.
သူဖန္တီးမယ့္ ေဘးအႏၱရာယ္ဟာ အကန္႔အသတ္ ရွိမွာ မဟုတ္ပါ။
.
"ေနရာမွန္ကို ေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္သူရယ္လို ့ ကမၻာ့သမိုင္းမွာ သည္ေန ့အထိ အလံုအေလာက္ မရွိေသးပါဘူး" လို ့ ဂ်ီဘီ ခ်စၥဟုမ္း (G.B. Chisholm) ဆိုတဲ့ စိတ္ကုဆရာ ၀န္တေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။ သူငယ္နာမစင္တဲ့ လူႀကီးေတြပဲ ေနရာယူထားတာေၾကာင့္ ေနရာမွန္ လူမွန္ ဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ရွားပါးေနရတာကို ဆိုလိုခ်င္ ပံုရပါတယ္။
.
"အတၱဟိတနဲ ့ပရဟိတကို ဟန္ခ်က္ညီညီ ဒြန္တြဲဖန္တီးေပးႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္မွဳမ်ဳိးကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့သူေတြ ယေန ့အထိ လံုလံုေလာက္ေလာက္ မရွိေသးတဲ့အတြက္ လူ႔ေလာက ဟာလည္း ကေသာင္းကနင္း ျဖစ္ေနရတယ္" လို ့ ပါေမာကၡ အိုဗာစထရိက ေျပာပါတယ္။
.
ယေန ့လူငယ္ ေနာင္၀ယ္လူႀကီး ဆိုတဲ့ စကားဟာ သံုးစြဲလြန္းလို ့ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကၿပီး စြမ္းအားမဲ့ တဲ့ စကားလံုးေတာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ လူႀကီးတေယာက္ရဲ့ ဘ၀ကို မလြဲဧကန္ ေရာက္ရွိ မယ့္ လူငယ္ေတြအေနနဲ ့ "ရင့္က်က္မွဳ" ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ဓာတ္ဖြံ ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ေလ့က်င့္တာမ်ဳိးက အလြန္နည္းပါးေနပါေသးတယ္။
.
ေနာက္ၿပီး အသိစိတ္ဓာတ္ ရင့္က်က္မွဳကို သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ရွားပါးေနပါတယ္။စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာလည္း သည္လို စိတ္ဓာတ္ ဖြံ ့ၿဖိဳးေရးပညာကို စနစ္တက် ေလ းေလး နက္နက္ သင္ေပးတာမ်ဳိး မရွိေသးပါဘူး။
.
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆိုရင္ ဆရာ၀န္ အင္ဂ်င္နီယာ စတဲ့ အသက္ေမြးပညာေတြကိုပဲ ဘ၀ရဲ့ ထိပ္တန္း ရည္မွန္းခ်က္လို ျဖစ္ေနေအာင္ ပညာေရးေလာကက ဖန္တီးေပးေနပါတယ္။ သည္လို အတတ္ပညာေတြအေပၚမွာပဲ အာရံု စိုက္ ေနေအာင္ သင္ၾကားေပးေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ၀န္ႀကီး အင္ဂ်င္နီယာႀကီး တေယာက္ျဖစ္ လာရံုနဲ ့ အသိစိတ္ဓာတ္က အလိုလို ရင့္က်က္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္မွဳ ဆိုတာက ေလ့က်င့္ပြားမ်ား ရတဲ့ ပညာရပ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။
.
ပါေမာကၡ အိုဗာစထရိက ရင့္က်က္ေသာ စိတ္ ( The Mature Mind) ဆိုတဲ့ စာအုပ္ တအုပ္ ကို ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ သည္စာအုပ္မွာ ရင့္က်က္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ ရရွိဖို ့လိုအပ္ခ်က္ ေတြကို ရွင္းလင္းျပထားပါတယ္။ အဓိက တင္ျပထားတာ ကေတာ့ ရင့္က်က္မွဳ ဆိုင္ရာ ကြင္းဆက္ သေဘာတရား(The Linkage Theory of Maturity) ျဖစ္ပါတယ္။
.
ရင့္က်က္သူတေယာက္ျဖစ္လာဖို ့ ဘ၀နဲ ့ဆက္စပ္ေနတဲ့ ကြင္းဆက္ ေျခာက္ခုကို ပါေမာကၡ အိုဗာစထရိက သည္စာအုပ္မွာ ရွင္းျပထားပါတယ္။
.
သည္ကြင္းဆက္ေတြကေတာ့ အသိပညာ ကြင္းဆက္၊ တာ၀န္ကြင္းဆက္၊ ေျပာဆိုဆက္ဆံေရး ကြင္းဆက္၊ လိင္မွဳ ကြင္းဆက္၊ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမွဳ ကြင္းဆက္နဲ ့ဒႆနအျမင္ကြင္းဆက္တို ့ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ကြင္းဆက္ေျခာက္ခုဟာ တခုနဲ ့တခု ဆက္စပ္ေနၿပီး အျပန္အလွန္ အေထာက္အပံ့ျပဳ ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ သည္ကြင္းဆက္ေျခာက္ခုကို ျပည့္ၿဖိဳးသန္မာေအာင္ ႀကိဳးစား အားထုတ္တဲ့ သူဟာ ရင့္က်က္တဲ့စိတ္ကို ပိုင္ဆိုင္သူျဖစ္လာမယ့္အေၾကာင္း အိုဗာစထရိက ေျပာပါတယ္။ ။
.
ေမာင္သာမည
.
(ရင့္က်က္မွဳအတြက္ ကြင္းဆက္မ်ား -၂၀၀၃ စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးေသာ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါ သည္။)
.
Ref : http://www.maukkha.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1550:2011-07-11-00-09-29&catid=86:fea​ture&Itemid=266

Let me introduce myself. My name is Valentine. I lived in Rome during the third century. That was long, long ago! At that time, Rome was ruled by an emperor named Claudius. I didn't like Emperor Claudius, and I wasn't the only one! A lot of people shared my feelings.

Claudius wanted to have a big army. He expected men to volunteer to join. Many men just did not want to fight in wars. They did not want to leave their wives and families. As you might have guessed, not many men signed up. This made Claudius furious. So what happened? He had a crazy idea. He thought that if men were not married, they would not mind joining the army. So Claudius decided not to allow any more marriages. Young people thought his new law was cruel. I thought it was preposterous! I certainly wasn't going to support that law!

Did I mention that I was a priest? One of my favourite activities was to marry couples. Even after Emperor Claudius passed his law, I kept on performing marriage ceremonies -- secretly, of course. It was really quite exciting. Imagine a small candlelit room with only the bride and groom and myself. We would whisper the words of the ceremony, listening all the while for the steps of soldiers.

One night, we did hear footsteps. It was scary! Thank goodness the couple I was marrying escaped in time. I was caught. (Not quite as light on my feet as I used to be, I guess.) I was thrown in jail and told that my punishment was death.

I tried to stay cheerful. And do you know what? Wonderful things happened. Many young people came to the jail to visit me. They threw flowers and notes up to my window. They wanted me to know that they, too, believed in love.

One of these young people was the daughter of the prison guard. Her father allowed her to visit me in the cell. Sometimes we would sit and talk for hours. She helped me to keep my spirits up. She agreed that I did the right thing by ignoring the Emperor and going ahead with the secret marriages. On the day I was to die, I left my friend a little note thanking her for her friendship and loyalty. I signed it, "Love from your Valentine."

I believe that note started the custom of exchanging love messages on Valentine's Day. It was written on the day I died, February 14, 269 A.D. Now, every year on this day, people remember. But most importantly, they think about love and friendship. And when they think of Emperor Claudius, they remember how he tried to stand in the way of love, and they laugh -- because they know that love can't be beaten!

Ref : http://www.pictureframes.co.uk/pages/saint_valentine.htm

Yangon News

ရန္ကုန္တိုင္းေရႊလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း ကို ၂၀၀၉ ဒီဇင္ဘာမွာဖႊဲ႔ၿပီး တစ္ဦး၀င္ေၾကး
၅သိန္း ႏွစ္စဥ္ေၾကးငါးေသာင္းႏွင့္အသင္း၀င္ ၃၅၀ ခန္႔ရွိပါသည္။ထိုေငြမ်ားမွာ သိန္း ၁၅၀၀ ခန္႔ရွိၿပီးထိုေငြမ်ားကိုအသင္းလူၾကီးဆိုသူမ်ားက
လက္၀ါးၾကီးအုပ္ၿပီး ခႊဲေ၀ယူထားၾကပါသည္။

ထိုအသင္းမွာေရႊအေရာင္းအ၀ယ္ကိုဘန္းၿပၿပီး ေလာင္းကစားကိုတရား၀င္ပမာၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္
လုပ္ေန ၾကပါသည္။ World gold price ကိုၾကည့္ၿပီးေလႏွင့္၀ယ္ေရာင္းလုပ္ကာေစ်းကို
အတတ္အက်ေလာင္းၿပီးအႏိူင္အရူံးေဆာ့ေနၾကပါသည္။ေငြအားေကာင္းသူတခ်ဴိ႔ႏွင့္အသင္း
လူၾကီးမ်ားကဦးေဆာင္ခ်ယ္လွယ္လုပ္ကိုင္ေနၾကပါသည္အမ်ားစုမွာအရူံးေပၚၿပီးေနၾကပါသည္
အမ်ားစုမွာ အရူံးမ်ားၿပီးစိတ္ညစ္ေနၾကပါသည္။

အသင္းမွထြက္လိုေသာ္လည္း ေပးထားေသာင္ေၾကးေငြကိုၿပန္မရသၿဖင့္အခက္အခဲၾကံုေနၾကပါသည္။
လူအနည္းစုမွာသာအက်ဴိးၿဖစ္ထြန္းေနၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္အသင္းမွထြက္လို
သူမ်ားအသင္း၀င္ေၾကးကိုၿပန္ရရန္သို႔မဟုတ္ တနည္းနည္းၿဖင့္လႊဲေၿပာင္းယူႏုိင္ရန္ႏွင့္အသင္းၾကီးဖႊဲ႔ၿပီး
ေလာင္းကစားလုပ္ေနၿခင္းကၿပင္းၿပင္းထန္ထန္အေရးယူေပးပါရန္တင္ၿပအပ္ပါသည္။

အမွန္လိုလားသူ
From Yangon

ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ လူေနမႈပံုစံေတြ
ေျပာင္းလဲေနတာနဲ႕အမွ် ခံတြင္းကင္ဆာဆိုတဲ့ ကင္ဆာေရာဂါတစ္မ်ိဳးဟာလည္း
လူငယ္ထုအတြင္းမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ထိုးေဖာက္ ေနရာယူေနတာကို ေတြ႕ရိွလာၾကရပါတယ္။
အခုႏွစ္ပိုင္းမွာ ခံတြင္းကင္ဆာ ျဖစ္တဲ့သူေတြက အသက္ ၂၄၊ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ေတြ
ျဖစ္ေနၾကတာကို ေတြ႕ရိွလာရတယ္လို႕ ေမးရိုးႏွင့္ ခံတြင္းခြဲစိတ္ကု ပညာဌာနက
ပါေမာကၡ၊ ဌာနမႈး ဆရာႀကီး ေဒါက္တာ ဦးကိုကိုေမာင္က ေျပာၾကားထားတာကို
ဖတ္ရႈလိုက္ရပါတယ္။
ခံတြင္းကင္ဆာဆိုတာ ခံတြင္းထဲမွာ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ ဆဲလ္ေတြ
ႀကီးထြားရွင္သန္ေနတာကေန စပါတယ္။
အဲဒီကေန တံေတြးဂလင္းေတြ၊ တျခား ခံတြင္းထဲ လွ်ာေတြ အာေခါင္ေတြစတဲ့
အဂၤါေတြကို ပ်႕ံႏွံ႕ေရာက္ရိွေစကုန္ပါတယ္။ ခံတြင္း ကင္ဆာျဖစ္ရင္
နာက်င္ကိုက္ခဲမႈ မရိွတာေၾကာင့္ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကင္ဆာရဲ႕
အႀကိဳလကၡဏာျဖစ္တဲ့ အျဖဴကြက္၊ အနီကြက္ေတြ ျဖစ္လာရင္လည္း သတိမထားမိၾကပါဘူး။
ခံတြင္းမွာ အနီကြက္ေတြ ျဖစ္လာရင္ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ဖို႕ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း
ရိွပါတယ္။ အျဖဴကြက္ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္ဖို႕ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ရိွပါတယ္။
ေရာဂါအႀကိဳ လကၡဏာေတြက လွ်ာမွာျဖစ္တဲ့အနာေတြ၊ လည္ေခ်ာင္းမွာ
ျဖစ္တဲ့အနာေတြနဲ႕လည္း ဆက္စပ္မႈ ရိွေနပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ကြမ္းစား ေဆးေသာက္တာက လူနည္းစုပါ။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့
ကြမ္းစားတဲ့လူေတြ အရမ္းကို ေတြ႕ရလာပါတယ္။ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားေတြ၊
ပညာတတ္ေတြပါ ကြမ္းစားလာၾကတယ္။ လူငယ္ေတြလည္း အေတာ္ေလး ကြမ္းစားလာၾကပါတယ္။
အထက္တန္းေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ အသက္ ၁၄ ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္မွာ စၿပီး ကြမ္းစားရင္
အသက္ ၂၅ မွာ သူ႕ရဲ႕ ကြမ္းစားသက္က ၁၀ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ေနာက္ အရြယ္က
ဖြံ႕ၿဖိဳးေနတဲ့ အရြယ္ဆိုေတာ့ ဆဲလ္ေတြရဲ႕ ႀကီးထြားႏႈန္းကလည္း
အရမ္းျမန္ပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး ကြမ္းစားႏွစ္ရွည္ျဖစ္တာရယ္ အသက္အရြယ္
ငယ္တာေတြရယ္ေၾကာင့္ ခံတြင္းကင္ဆာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ပိုမ်ားလာတဲ့ သေဘာမွာ
ရိွလာပါတယ္။ အသက္ႀကီးပိုင္း အသက္ ၄၀ ႏွစ္ ပိုင္းေတြက်ေတာ့ ဆဲလ္ေတြ
ႀကီးထြားႏႈန္း ေႏွးသြားတဲ့အတြက္ လူငယ္ေတြေလာက္ ကင္ဆာဆဲလ္ေတြ ပြါးမ်ားမႈ
မမ်ားပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြမွာ ခံတြင္းကင္ဆာ ျဖစ္တာ ပိုမ်ားလာတာပါ။

ကြမ္းထဲမွာပါတဲ့ ကြမ္းသီး၊
ထံုး၊ ရွားေစး၊ ေဆးရြက္ႀကီးေတြေၾကာင့္ ကင္ဆာျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။
ကြမ္းစားရင္ အၾကာႀကီး ငံုထားတတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေၾကာင့္ ပါးေစာင္၊ လွ်ာရင္း
ေအာက္ပိုင္းနဲ႕ သြားဖံုး စတဲ့ေနရာေတြမွာ ကင္ဆာ အျဖစ္မ်ားပါတယ္။ အရက္၊
ေဆးလိပ္ ေသာက္ၿပီး ကြမ္းစားသူေတြမွာ ခံတြင္းကင္ဆာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်
ပိုမ်ားပါတယ္။ ကားေမာင္းတဲ့အခါ အိပ္မငိုက္ေအာင္ ကြမ္းတစ္ယာၿပီးတစ္ယာ
ဆက္တိုက္ စားတတ္တဲ့ ကားသမားေတြနဲ႕ အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြမွာ ခံတြင္းကင္ဆာ
ျဖစ္ႏိုင္ေခ် မ်ားတာကို ေတြ႕ရိွရပါတယ္။

ကြမ္းၾကေတာ့ ေဆးလိပ္တို႕ အရက္တို႕နဲ႕ ပံုစံမတူသလုိ သေဘာထားက်ပါတယ္။
လူႀကီးမိဘေရွ႕မွာ စားလည္း အဂါရ၀တရား မျဖစ္ဘူးလို႕ ျမင္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး
ကြမ္းဆိုတာကလည္း ေနရာတိုင္းမွာ အလြယ္တကူ ၀ယ္လုိ႕ရေနပါတယ္။ ဘတ္စ္ကား
မွတ္တိုင္ေတြ၊ မီးပြိဳင့္ေတြမွာ ကားခဏေလး ရပ္တာနဲ႕တင္ အလြယ္တကူ
၀ယ္လို႕ရတဲ့ အေနအထားေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေတြ ကြမ္းပိုစားျဖစ္ၾကပါတယ္။

ခံတြင္းကင္ဆာဟာ ကမၻာမွာ
အျဖစ္မ်ားဆံုး ကင္ဆာ ၁၀ မ်ိဳးထဲမွာ နံပါတ္ ၆ အဆင့္မွာ ရိွပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္မွ နံပါတ္ ၅ အဆင့္ေနရာမွာ
ရိွၿပီး သည္ေနာက္ပိုင္းမွာ ပိုၿပီး အျဖစ္မ်ားလာတဲ့အတြက္ အဆင့္ ၄ ကို
ေရာက္လာတယ္လို႕ သိရပါတယ္။

ခံတြင္းကင္ဆာ ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ ေရာဂါအဆင့္ ၁ နဲ႕ ၂ ေလာက္မွာ သိရင္ ခြဲစိတ္ၿပီး
ဓါတ္ေရာင္ျခည္ ကုထံုးနဲ႕ ကုရင္
ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားစုက လူငယ္ပိုင္းေတြ ျဖစ္ေနေတာ့
ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္မွာစုိးၿပီး မခဲြစိတ္ခ်င္ၾကဘူး။ ေဆးၿမီးတိုေတြနဲ႕
ကုတာေၾကာင့္ အေျခအေန ပိုဆိုးသြားၾကတာ မ်ားပါတယ္။

ေရာဂါျဖစ္သူအမ်ားစုက မခံမရပ္ႏိုင္
ျဖစ္လာေတာ့မွပဲ ေဆးရံုေဆးခန္းကို လာေရာက္ျပသၾကပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရာဂါအဆင့္ ၃၊ ၄ ေလာက္ ေရာက္ေနၾကေတာ့ ဓါတ္ကင္ေပမယ့္လည္း
မေပ်ာက္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ေရာဂါလကၡဏာက မနာက်င္ေတာ့ ျဖစ္တာ မၾကာေသးဘူးလို႕ပဲ
ထင္ၾကေလ့ ရိွပါတယ္။ ေနာက္ ဓါတ္ကင္တာကိုလည္း ေရာဂါ မေပ်ာက္ဘူးလို႕ အမ်ားစုက
ထင္ၾကေသးပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ေရာဂါလြန္ေနမွန္း မသိၾကဘူး ျဖစ္ေနၾကတာပါ။

ခံတြင္းကင္ဆာေရာဂါကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႕
ကြမ္းစားတဲ့သူ အမ်ားစုဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ခံတြင္းကို ပိုၿပီး
ဂရုစိုက္သင့္ပါတယ္။ ခံတြင္းထဲမွာ အစူးအရွ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ သြားခြၽန္ေတြ
ရိွေနမယ္ဆိုရင္ သြားဆရာ၀န္နဲ႕ ျပသသင့္ပါတယ္။ သာမန္လူတစ္ေယာက္ ဆိုရင္ေတာ့
ဆရာ၀န္နဲ႕ ေျခာက္လတစ္ႀကိမ္ ကိုယ့္ရဲ႕ခံတြင္း က်န္းမာေရးကို မွန္မွန္
စစ္ေဆးသင့္ပါတယ္။ အရက္ေဆးလိပ္နဲ႕ ကြမ္းစားတာေတြကို ေရွာင္ႏိုင္ရင္ေတာ့
ပိုေကာင္းပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ျမန္မာလူငယ္ထုအတြင္းမွာ ခံတြင္းကင္ဆာ ေရာဂါအေၾကာင္း
သိရိွနားလည္ၿပီး ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆုမြန္ေခြၽလိုက္ပါတယ္။